Dag 5 t/m 7 Baoding - Xi’An - Beijing warm warmer warmst

Dag 5 Baoding - Xi’An 

Na een goed ontbijt werden wij opgehaald door mister Fan en Simone, zij brachten ons naar het treinstation in Baoding, deze ligt op een half uurtje rijden van de stad. Iedere autorit in China is een beleving op zich, zo ook bij mister Fan in de auto.

Na de incheck rituelen op het station kwam precies op tijd onze trein aanrijden. In een overvolle coupé waren alleen onze plaatsen nog vrij. Een interessante rit (zie video), langs mega steden, weilanden, door heuvels en bergen, maar vooral tussen chronisch etende Chinezen en de daarbij behorende luchten en geluiden.

Stipt op tijd kwamen we aan in Xi’An de oude hoofdstad van China, het begin / eindpunt van de zijderoute en een stuk kleiner dan Beijing met “maar” 9 miljoen inwoners.

Op het treinstation werden wij opgewacht door Kai, onze gids, en mister Zhou, de chauffeur. Best wel luxe dat we de beschikking hadden over een privé-gids en -chauffeur. In een uurtje door het Chinese verkeer kwamen wij aan bij het hotel. Een vreemde bedoeling, eerst met de lift naar de 4e etage waar de receptie zat, vervolgens naar de kamer op de 10e etage, een gigantische kamer, met een matige inrichting, en dito properheid (lees: smerig). We zijn snel de stad ingedoken, met een graadje of 35 werd ons hitte uithoudingsvermogen behoorlijk op de proef gesteld. We zijn langs de drum- en belltower richting de moslimwijk gewandeld, hier is een lange straat waar alleen maar eten wordt verkocht. De Chinezen noemen het een snackstreet, wij denken dat dit de grootste nachtmerrie voor Rob Geus is. Iemand die een lam staat te slachten in 35 graden nodigt niet echt uit tot het nemen van een lekker sateetje. 

Hierna in een niet noemenswaardig restaurant gedineerd en vervolgens vroeg onder de wol.

Dag 6 Xi’An

Om half negen stonden Kai en mister Zhou ons op te wachten om ons naar de oude stadsmuur te brengen. Ze zijn begonnen met het bouwen van deze jongen rond 700, en door de jaren heen is hij regelmatig vernieuwd. We hadden fietsen gehuurd en zijn de hele muur rond gefietst, +/- 14  km. De temperatuur was tijdens het fietsen gestegen naar een aangename 34 graden, we hadden zweet op plekken waarvan wij niet wisten dat je daar kon zweten. Na ons fietstochtje snel de gekoelde wagen ingestapt en richting het Terracottaleger gereden, dit ligt ongeveer een uurtje rijden vanaf de binnenstad van Xi’An genoeg tijd om in de airco op te drogen. 

Bij het Terracottaleger aangekomen merkte we dat wij niet de enige waren die dit wilde bezoeken. Wat een mensenmassa. Inmiddels was de temperatuur gestegen tot een vrolijke 40 graden. 

Het Terracottaleger vonden wij erg indrukwekkend, en dan te bedenken dat ze nog steeds niet alles hebben gevonden. Ook het graf van de eerste keizer van China waarvoor dit Terracottaleger is gemaakt is ook nog steeds niet geopend, omdat er de techniek er niet voor is. Na ruim 2 uur ronddwalen zijn we terug richting Xi’An gereden. In het hotel een klein powernapje gedaan en vooral een heerlijke koude douche genomen.

Om 18:00 uur werden we weer opgehaald bij het hotel. We hadden nog een dumpling diner en een show met muziek en dansen uit de Tang dynastie tegoed.

Het dumpling diner bestond uit verschillende soorten dumplings, gebakken, gekookt, gestoomd. En gevuld met eend, groente, garnalen, varken, rund en zelfs walnoten. Erg lekker allemaal. Uiteraard moest er ook nog wat gedronken worden. Tom had behoorlijk wat dorst en dacht er verstandig aan te doen om een “big Sprite” te bestellen, Antoinette bestelde een “small Sprite”. Antoinette kreeg keurig een glas en een blikje Sprite, echter bij Tom werdt er naast een glas een 1,5 liter fles neergezet, “big Sprite sir”.  

Na het diner konden we aan onze tafel blijven zitten en de show volgen die beneden op een podium plaats vond. Zoals alles in China was ieder muziekstuk very famous, very special, Chinese history, etc, etc. Wij moeten eerlijk zegen dat het erg leuk was. In Nederland zouden we nooit van ons leven naar een dinershow gaan, maar zo in den vreemden is het erg leuk.

Na ongeveer 2,5 uur en 1,5 liter Sprite verder stonden we weer buiten, waar de chauffeur ons stond op te wachten om ons naar het hotel te brengen.  Terugkijkend op vandaag kunnen we stellen dat China een zeer boeiende geschiedenis heeft, Xi’An lekker druk is. En je nooit in de zomer naar China moet gaan, tenzij je van 40 graden houdt.

Dag 7 Xi’An Beijing

Vandaag is een beetje saaie dag. Kai en mister Zhou haalde ons om 8:00 uur op om ons naar het treinstation te brengen. Hier kwamen wij om 9:00 uur aan. Na afscheid te hebben genomen van Kai en mister Zhou zijn we door de veiligheidscontrole heen gegaan en gaan wachten tot onze trein vertrok. Je moet een uur van te voren aanwezig zijn maar je zit driekwart van de tijd te wachten op een bankje met etende Chinezen om je heen. Ook het station van Xi’An is er eentje van de categorie vliegveld, dus genoeg te bekijken om de tijd te doden. In de trein was het weer hetzelfde liedje als de heenreis. Etende Chinezen, 300 km/h, 5 1/2 uur, dutje, muziekje, koekje, drankje.

In Beijing aangekomen, de metro naar het hotel genomen. Een beetje tropisch regenwoud gevoel, door de enorme luchtvochtigheid. We zitten nu in het hotel aan een biertje, zo een hapje eten en dan vroeg naar bed, morgen naar de Chinese muur...... en de laatste volle dag in China.