Dag 17 de Russische grens

Vanmorgen hebben wij nog een beetje UB verkent, onder meer een bezoekje gebracht aan het State Department, het oude communistische warenhuis. Daarna bij een Franse bakker koffie gedronken, en voor het eerst in deze vakantie gewoon bruin brood kunnen kopen. Hier wordt de stoelgang blij van. Daarna tassen in het hostel opgehaald en lopend naar het station toe gegaan. Behalve reizigers stonden hier ook toeristen te wachten om de trans- Mongolië Express te zien. En als klap op de vuurpijl een Scandinavisch stel die zich met koffers en al lieten fotograferen bij de trein, terwijl ze niet meereisde.

Na ongeveer 6 uur treinen kwamen we aan bij de grens. Eerst die van Mongolië en daarna die van Rusland.

Er gaan vele verhalen rond over de bijna onneembare vesting “ de Russische grens”

Als eerste kwam een soort van kabouter plop de tassen checken, uiteraard had deze man oog voor potentiële criminelen daarom werd alleen Antoinette haar tas gecontroleerd.  Vervolgens kwam er een heel stoer uniform met een poedel langs, nou ja langs, ze liepen voorbij. Zal wel iets met drugs zijn. Daarna werden onze paspoorten grondig gecontroleerd door ene Svetlana, of zo iets. Als laatste kwam er een Russische jonge klimaap de verborgen ruimtes checken. Alles ging vriendelijk en snel, dus die doemscenario’s vallen volgens ons wel mee. Echter het gesjouw met onbeduidende zakken vlak voor de grens door de Chinese wagonbegeleiders geeft misschien wel een reden tot een grondige controle. Om half twee besloten we om te gaan slapen, en Mongolië te evalueren. Een land met prachtige natuur, waar een nomaden bestaan nog normaal is. Waar erg veel armoede heerst, en de totale infrastructuur te wensen overlaat. Vriendelijke mensen, maar met een groot gebrek aan organisatiestructuur.