Dag 21 t/m dag 24, 5185 kilometer en 88 uur verder.

Vanmorgen na een ontbijtje nog even naar het centrum van gezelligheid van Listvyanka gelopen om wat inkopen te doen en roebels te pinnen voor de lange treinreis die vanmiddag gaat beginnen. 

We werden ruim op tijd opgehaald bij het guesthouse, en met een route door het centrum van Irkutsk naar het station gebracht. Ook hier nog wat noedels ingeslagen, het culinaire hoogtepuntje voor de komende dagen.

Nu kunnen we alle treindagen uitgebreid omschrijven, maar eigenlijk was iedere dag hetzelfde. Daarom het maar in een paar bites omschreven;

Uitzicht: berken, berken, berken, dennen, dennen, sparren, sparren, berken. Vervallen dorp, berken, berken, vervallen fabriek, dennen, berken, berken, station. Samenvatting dodelijk saai.

Eten: noedels beef, noedels kip, cup a soup, tuc-tuc, chips met lente-ui, chips met bacon, chips met krab, chips met kaas, ijsjes, brood, jam, noedels kip, en hadden we noedels beef al genoemd? Broodje onduidelijk vlees, salami jeeehhhhh, Snickers. 

Drinken. Oploskoffie, cola, water, Sprite, ijsthee, tonic.

Hoogtepunt, lunchen in de restauratie. Half rauw gebakken ei, uien, en tomaat. En uiteraard dille, want dat flikkeren ze hier op alles. Wel een grote Russische pils erbij, dat maakt het allemaal goed. Nu wat vieze windjes.

Tijdverdrijf: dutje, potje pesten, dutje, muziekje luisteren, serie kijken, dutje, beentjes strekken bij langere stops, yahtzee, dutje, potje pesten, boekje lezen, puzzelen. 

Meest inspannende: uitzoeken wanneer de lange stop is zodat we even uit de trein kunnen en vooral ook onderzoeken wanneer de klok een uurtje terug moet, wij zijn immers door 5 tijdszones gereisd, dus werkelijk waren wij 93 uur onderweg.

Treinpersoneel: 2 jonge provodnitsa’s, op zich vriendelijk, eentje spreekt Engels nou ja, welcome, lets go en kan tot 10 tellen met haar vingers, een stop van 15 minuten duurt dus one - five minutes. Doen hun best, maar maken dagelijks de coupe schoon met pikzwart water. Twaat maakt het daarna nog een keer schoon.

De hoofdconducteur heeft Tom 2 keer laten schrikken. Begint in het Russisch tegen hem te ratelen, en zegt vervolgens in het Engels “you problem train” op dag 1 antwoord Tom: Me? No??? Dag 4 opnieuw de hoofdconducteur in de coupe “you problem rail” Tom opnieuw: no, no, no. Hij geeft een hand en een lach. Hij wilde alleen maar weten of we tevreden waren. Dachten toch echt tot 2 keer toe dat Tom als rebel werd gezien. En daar op ieder station een klein legertje aan obesitas agenten rondloopt die niet echt een uitstraling hebben van “even een gesprekje op niveau voeren” moet je op je tellen passen.

Medereizigers: Russen maken, op een uitzondering na, maar voor een bepaald gedeelte van het traject gebruik van de trein. Op een verdwaalde Duitser na, niet echt contact gehad met medereizigers. Waarschijnlijk ook omdat deze trein behoorlijk voor lokaal vervoer wordt gebruikt, ze nauwelijks Engels spreken, weinig toeristen en Russen zijn niet zo van het praatje pot. Wij trouwens ook niet.

Materiaal: de pot is ouderwets nog een gat met klep, wel schoner dan in de Chinese treinen. De grootste vriend de Samovar (heet water boiler) helaas niet op kolen gestookt zoals in de Chinese trein. Maar hij heeft voor genoeg bakken koffie, cup a soup en noedels gezorgd. De coupe, gelukkig 4 bedden voor ons zelf, toch een beetje privé terrein. Helaas geen airco, bedden hebben een matras dus liggen wat zachter dat de Chinese bedden. Het beddengoed was ook wat schoner.

We zijn vanmorgen vroeg aangekomen in Moskou, daarmee zit de Trans Mongolië Express er voor ons op. Ruim 8000 kilometer op het spoor afgelegd, het was leuk maar soms ook wat saai. We hebben deze reis nog 1 treinrit voor de boeg, Schiphol - Rotterdam, hopelijk trekken we die 26 minuten nog. Vandaag en morgen gaan we Moskou onveilig maken, we hebben in ieder geval  kaarten kunnen regelen voor het Kremlin, wat we verder gaan doen weten we nog niet. Maar uiteraard doen wij hiervan verslag.